Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta poszerzyło i przedłużyło działania projektu pt. „Akademia streetworkingu” o komponent związany z wypracowaniem i przetestowaniem procedur pracy streetworkerów i świadczenia przez nich pomocy osobom bezdomnym, przebywającym w przestrzeni publicznej, w sytuacji kryzysowej (w tym pandemii wirusowej) oraz uruchomieniem placówek buforowych dla osób, które wobec ograniczenia przyjęć do schronisk, noclegowni i ogrzewalni potrzebują miejsca – „poczekalni w izolacji” – do bezpiecznego odbycia dwutygodniowej kwarantanny.W rejonie jeleniogórskim 2 streetworkerów dojeżdża samochodem służbowym do miejsc przebywania osób bezdomnych. Streetworkerzy pracują w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. 5 dni w tygodniu po 8 godzin. Zależnie od potrzeb miejsca pobytu osób bezdomnych patrolują zarówno w godzinach przedpołudniowych, popołudniowych, jak i wieczornych. Taki system pracy zwiększa zasięg działania, mobilność i możliwość szybkiej reakcji w sytuacjach kryzysowych. Streetworkerzy docierający do osób bezdomnych oferują wsparcie materialne w postaci żywności, odzieży, środków ochrony osobistej i środków opatrunkowych oraz asystę mającą na celu zmianę stylu życia, uzyskanie miejsca w placówkach stacjonarnych i w efekcie końcowym wyjście z bezdomności. Ponadto osoby bezdomne są informowane o podstawowych zasadach higieny i obowiązkach związanych z pandemią wirusa COVID-19. Aby dotrzeć do właściwych miejsc pobytu osób bezdomnych streetworkerzy stale współpracują z pracownikami socjalnymi, funkcjonariuszami Policji, Straży Miejskiej i Służby Ochrony Kolei. Streetworkerzy pozostają w ciągłym kontakcie z ratownikiem medycznym zatrudnionym w ramach projektu oraz lekarzem pełniącym dyżur telefoniczny, a w szczególnych sytuacjach wzywają pogotowie lub policję, aby przetransportować osobę bezdomną do szpitala lub kontenerów mieszkalnych wynajętych w ramach projektu.
W Jeleniej Górze udostępniono kontenery mieszkalne z zapleczem logistycznym i sanitarnym dla osób, które nie mogą zostać ulokowane w noclegowni czy schronisku prowadzonych na terenie miasta ze względu na ograniczone przyjmowanie. Do placówki buforowej trafiają osoby bezdomne po uprzednim skonsultowaniu ze streetworkerami lub przywożone przez służby publiczne. Placówka jest prowadzona przez całą dobę, posiada pełny węzeł sanitarny oraz zapewnia 3 posiłki dziennie. Życie zbiorowe zostało zindywidualizowane, aby zminimalizować zarażenie COVID-19, przez wydzielenie przestrzeni mieszkalnych, izolacyjnych i pracowniczych. W kontenerach obowiązuje rygor sanitarny, żeby osoby bezdomne nauczyły się dbać o higienę osobistą oraz nabyły nawyki chroniące przed zarażeniem wirusem. Po okresie izolacji i takim przygotowaniu osoby są kierowane do schronisk lub noclegowni funkcjonujących na terenie gminy.
Osoby pozostające na ulicy, a wymagające kwarantanny mogą skorzystać ze schronienia prowadzonego w formie całodobowego izolatorium, które zapewnia, całodobowy interwencyjny pobyt, 3 posiłki dziennie, odzież, środki higieny i ochrony osobistej, pomoc medyczną oraz bezpieczeństwo przed zakażeniem. Izolatorium jest prowadzone przez asystentów, którzy jednocześnie nawiązują relacje z osobą bezdomną, przekonują ją do pozostania w izolatorium, a w dalszej kolejności do podjęcia działań mających na celu wyjście z bezdomności. Miejsce to z jednej strony umożliwi odizolowanie osób bezdomnych mogących być nosicielami wirusa COVID-19, z drugiej strony zagwarantowanie im godnych warunków egzystencji podczas kwarantanny oraz podjęcia pierwszych działań w kierunku zmiany swojej sytuacji życiowej. Podopieczni Izolatorium korzystają ze wsparcia terapeuty, pracownika socjalnego, a także ratownika medycznego i lekarza pełniącego dyżur telefoniczny.
(źródło: https://www.bratalbert.org/covid-19.html)